رواية جنون الحب (كاملة جميع الفصول)

ادهم: حضرتك شوفت الشخص اللى ضـر'بك 

فارس: للاسف لا لانه كان مخبى وشه

ادهم: بتتهم مين بمحاولة قـ'تلك

رواية جنون الحب الفصل الثامن عشر 18 بقلم يارا عبدالعزيز 

ادهم: بتتهم مين بمحاولة قـ'تلك

سمية: ابنى ملهوش اعداء محدش اتعامل معاه الا اما حابه

كملت وهى بتبص لحور بغضب

: بس دا اكيد الولد الصـا'يع اللى كان بيضايقها ما هى مش بيجى وراها غير المشاكل وورجع القلب يا ريتها كانت اتجوزته احسن من اللى بيحصل مع ابنى بسببها

فارس وقتها اتعصب جدا من فكرة ان حور ممكن تبقى مع واحد غيره حتى لو بالكلام 

فارس بعصيية مفرطة: ماما لو سمحتى

سمية بغضب: وانا قولت ايه غلط ما هو اكيد اللى عمل فيك كدا وكله بسببها هى

بص لحور لاقى عيونها مليائة بالدموع حس انها مينفعش تفضل موجودة مع سمية كتير عشان متتعبش من كلامها 

فارس بجدية: انا مش بتهم حد يا حضرة الظابط وزى ما قولتلك انا مشفتش وش اللى ضـ'ربنى فمش هينفع اتبلى على حد وانا مش متأكد

استغفر الله العظيم الذي لا اله الا هو الحي القيوم واتوب اليه ♥️

ادهم: تمام وانا اوعد حضرتك انى هبذل كل مجهودى عشان الاقيه عن اذنكم

فارس: اتفضل

خرج ادهم حور حسيت انها مش عارفه تاخد نفسها من عياطها اللى كاتمه جواها

سمية بغضب: انت مقولتلهمش ليه عليه انا متأكدة انه هو اللى عمل فيك كدا

فارس: هستفيد ايه هيثم دلوقتي فى المستشفى فمش هعرف اثبت عليه حاجه وكمان اسم حور هيتجاب فى الموضوع وانا مش عايز كدا 

سمية بغضب وعصبية مفرطة: هتفضل لحد امتى كدا لحد امتى هتيجى على نفسك عشان واحدة كل اللى عملته فيك انها وجعتك وبس يا ريتها مقدرة كل اللى بتعمله عشانها كنت قلت ماشى انما دى واحدة انانية مش بيهمها غير نفسها وبس حرام عليك يبنى اللى بتعمله فى نفسك دا 

فارس: دى مواضيع ما بينى وما بين مراتى وياريت محدش يدخل فيها لو سمحتم

حور مكنتش قادرة اتكلمت بصوت مكتوم من العياط هى مكنتش عايزة تضايق فارس أو تتعبه 

حور: انا هخرج شوية عن اذنكم 

فارس بضيق: استنى هتروحى فين

حور بتوتر: هروح الحمام 

فارس: الحمام وراكى ادخلى

حور: عايزة اخرج شوية وهاجى تانى 

فارس بضيق وهو بيقبض ايده وهو صعبان عليه صوتها المخنوق: لو سمحتم يجماعة حابب ابقى لوحدى يا ريت تمشوا مفيش داعى لوجودكم فى المستشفى تقدروا تتفضلوا

سمية: هنسيبك لوحدك ازاى

فارس: يا ماما انا كويس وبعدين ادم هنا مش هبقى لوحدى

سمية: تمام 

جهم كلهم يخرجوا وحور كانت لسه هتخرج

فارس: استنى انتى يا حور 

حور دخلت وقعدت جانبه ونزلت النقاب وكلهم مشيوا 

فارس قام من على السرير وهو ماسك جانبه بألم

حور وهى بتسنده: عايز تروح فين

قعد على الكنبة وشاورلها تيجى تعقد جانبه

: تعالى يا حور 

قعدت جانبه سحبها لحـ'ضنه بحب كبير مسكت فيه بقوة وهى بتحاول تبعد عن الجـ'رح 

فارس بحنية مفرطة بدأ يطبطب عليها بحب حسيت انها محتاجة تعيط مقدرتش تتحكم فى دموعها اللى بدأت تنزل فضلت تبكى بشدة جوا حضـ'نه ومع كل شهقة ونفضة منها كان بيتـ'وجع اكتر منها 

حور بشهقات: انا اسفة كل حاجه بتحصل معاك بتحصل بسببى انا مستهلش ابدا حبك ليا مرات عمى معاها حق 

فارس بحنية مفرطة: وانتى مفكرة يعنى انك لما تبعدى عنى انا كدا هخلص من المشاكل وهرتاح 

حور: ايوا 

فارس: غبية عارفه يا حور اوقات كتير كنت بفكر اسافر عشان ابعد كان بيجلى فرص كتير للسفر تبع الشغل وكنت فعلا بكون خلاص هجهز كل حاجه بس مش بقدر مبقدرش عشانك انتى بالذات مش عارف ابعد عنك دلوقتي انتى جاية تقولى ابعد عنى