قصه ورواية الضحية البريئة كامله
اعتدل رعد فى جلسته وامسك يديها مقربها اليه
رعد بحنان وهو يمسد على شعرها: خلاص انا مش زعلان
بس لازم تعرفى ان الحصل ده ميتكررش تانى
مش معنى الحصلك ده انك تخسرى دينك
تنهد رعد وقال
تعالى يا وعد قربى منى
اقتربت منه وعد فشدها واجلسها على قدميه اخفضت وعد رأسها بخجل
رفع وجهها بأنامله
قوليلى يا وعد انتى بتصلى
وعد بخجل منه: كنت
رعد:متتكسفيش منى
ليه بقى مش بتصلى
وعد بخجل زائد: يعنى كنت ببقى مشغوله فأوقات كتيره
وكمان مع الدروس بتاعتى
كلوا بقى متلخبط
اقترب رعد من وجنتيها وقب*لها برقه: يعنى مكسوفه منى ومش مكسوفه من ربنا
على العموم يا ست البنات بكرا ان شاء الله تبداى صلاه معايا
ثم نظر اليها بتحذير
بس أياكى يا وعد أكون قايل ان فى حد هييجى عندى وأشوفك لابسه لبس مش محترم
وده اخر تحزير ليكى
وعد: لسه زعلان منى
رعد: لا يا ست البنات
تعالى نامى بقى
وعد: انام فين
رعد بخبث: جامبى
وعد بخجل: أ ﻷ انا هروح انام فقوضتى
رعد بضحكه رجوليه جذابه أطاحت بروح وعد الارض: على فكرا انتى قبل ما ننزل ﻷحمد تحت كنتى نايمه فحضنى
وبدون سابق انذار شدها رعد اليه وقعت عليه
عدل رعد من موضع جسدها على الفراش واحتضنها برفق
نامى يا وعد يالا
طبع قب*له رقيقه على عنقها
تصبحى على جنه يا ست البنات
فى صباح يوم جديد
استيقظت وعد وهى تشعر بالسعاده فالأول مرة من يوم حادثها تستطيع النوم بامان
نظرت الى النائم بجانبها بحب
تعرف انى بقيت مش بحس بالامان غير وانت موجود
اقتربت منه وقب*لته قب*له خجوله مرتعشه على شف*اتيه
ربنا يديمك فحياتى
ويديمك ليا يا قمرى
وعد بخجل ابتعدت عنه: انت صاحى من امتى
رعد بمشاكسه: من اول البوس*ه الجام*ده بس البوس*ه متبقاش كدا
اقترب منها وسحبها معه فى قب*له شغوفه يبث لها فيها مدى عشقه لها
تمادى رعد معها ونزل بشف*اتيه الى عنقها
