رواية جبروت طاغي بقلم لوجي احمد

فارس راح عند حور واخدها فى حضنه اللى كانت بتنتفض من البكاء وهو يقـ'بل رأسها

لا حول ولا قوة الا بالله العلي العظيم ♥️

: هشش اهدى

فارس بصوت عالى: حور مراتى مرات الدكتور فارس المالكى وحامل بأبنى واى حد هيمس كرامتها بس حتى لو بكلمة هيكون مصيره نفس مصير الكـ'لب اللى كان هنا 

محسش بحركتها بصلها بخوف شديد وخضة لاقها مغمى عليها هز وشها برفق وخوف شديد ودموع 

: حور يا حور ردى عليا

شالها بسرعة وهو بيدخل غرفة المديرة فى الدور الاول دخلت هنا معاه

فارس بخوف شديد وهو بيدى مفاتيح عربيته لهنا اللى كانت واقفة بتعيط عشان حور

: خدى المفتاح افتحى عربيتى وهاتى الشنطة بسرعة

هنا: حاضر

نزلها النقاب ومسك ايديها بحب كبير وخوف 

: فوقى يا حور ارجوكى فوقى والله ما بقدر اشوفك كدا

هنا دخلت بسرعة ومعاها الشنطة

هنا: اتفضل يمستر

فارس: ضغطها وطى انا هاخدها البيت عشان تعلق محلول

شالها وخرج من المدرسة تحت نظرات كل الطلبات اللى كانوا بيحسدوا حور على حب فارس ليها 

هنا: ينفع اجاى معاكوا يمستر عايزة اطمن على حور

فارس بضيق: اركبى

ساق بسرعة جنونية وفضل طول الطريق يبص على حور فى المرايا

وصلوا البيت عزة كانت واقفة فى البلكونة وشافتهم نزلت بخوف شديد

عزة: مالها يا فارس

فارس بهدوء عكس ما بداخله من خوف شديد

: اهدى يا مرات عمى هى كويسة بس ضغطها واطى هعلقلها محلول وهتفوق وتبقى كويسة 

طلع بيها البيت وحاطها على السرير برفق وحنية مفرطة وبدأ يعلق المحلول قعد جانبها ومسك ايديها وهو منتظراها تفوق بفراغ الصبر 

استغفر الله العظيم الذي لا اله هو الحى القيوم واتوب اليه ♥️

سمية وليلى وندى طلعوا

عزة: ايه اللى حصل اغمى عليها ازاى

سمية بسخرية: دلع

عزة بصتلها بغضب: قصدك ان بنتى بتدعى المرض يا سمية 

سمية: اتعودنا يا عزة توقعى اى حاجه من بنتك

فارس بعصبية مفرطة: عايزين تتخـا'نقوا انزلوا تحت لو سمحتوا مش عايز ازعاج لحور

عزة: انا بسأل ايه اللى حصلها بنتى مالها ما حد يرد عليا يحبيبتى من كتر ما بتضغطوها مقدرتش تستحمل بجد حرام عليكوا اللى بتعملوه فيها دا

بدأت حور تفوق وهى بتحرك ايدها اللى كان ماسكها فارس حس بحركتها بصلها بلهفة وحب 

: انتى كويسة 

حور ببكاء: شوفت كانوا كلهم بيبصولى ازاى انتى شوفتيهم يا هنا صح

هنا: اهدى يا حور والله مستر فارس اخد حقك والكل دلوقتي عارف انك مراته خلاص حصل خير

حور ببكاء: انا قولتلك عايزة امشى قولتلك روحنى انا مش هروح المدرسة دى تانى خلاص ومش هدخل امتحانات انا مبقتش عايزة اعيش ليه كل الناس عليا

فارس بعصيية مفرطة: مية مرة اقولك ملكيش دعوة بكلام الناس بطلى تبقى ضعيفة اوى كدا واجهى متهربيش محدش فيهم يقدر يتكلم معاكى نص كلمة حتى المرة الجاية فيها قتـ'له فبطلى تعيطى وتأ'ذى نفسك بسبب الناس انا والله تعبت منك

حور: حتى انت بتتعصب عليا حتى انت اتغيرت بتصرفاتك معايا انا اصلا محدش بيحبنى ومحدش مهتم بيا 

ندى بصتلها بشـ'م١تة واتكلمت بدلع 

: اهدى يا فارس انزل اقعد معانا تحت حاسة ان الجو هنا مضايقك انزل واحطلك تتغدى

حور بغيرة شديدة وهى بتهمس لهنا 

: حد يشيلى المحلول دا عايزة اقوملها هى شكلها وحشتها العـ'لقة اللى خدتها منى المرة اللى فاتت

هنا بهمس: اهدى الجو مش مستحمل خالص دلوقتي

فارس فونه رن 

فارس: الو 

: دكتور فارس عايزين حضرتك فى المستشفى

فارس بجدية وهو بيبص لحور عشان يشوف حالتها الصحية

: تمام جاى

بص لحور واتكلم بجدية: انتى كويسة

حور: اه

فارس: انا عندى شغل ضرورى فى المستشفى ولازم امشى خدى بالك منها يا مرات عمى

عزة: ماشى روح انت ومتقلقش مش هتوصينى على بنتى

فارس: عايزة حاجة

حور بغيظ: شكرًا اما اعوز حاجه هجبها لنفسى مش عايزة من حد حاجه انا كبيرة وهعتمد على نفسى

كتم ضحكته على طفولتها بالعافية اتكلم بجدية 

: هبقى ارن عليكى اطمن 

حور بتوهان فى وسامته وحنيته: ماشى هستناك

فارس بأببتسامة: والله هبلة انا اللى جبته لنفسى ربنا يرحمك يا عمى 

سابهم ومشى

سمية: يلا يا ندى انتى وليلى

كملت وهى بتبص لحور وبتتكلم بضيق 

: ابقى خدى بالك من حفيدى اللى فى بطنك بالنسبالى اهم منك 

ليلى: الف سلامه عليكي يا حورى هبقى اجاى اطمن عليكى بليل باذن الله 

حور: ماشى يحبيبتى

خرجوا ومفضلش غير عزة وهنا معاها

حور وهى بتقلد صوت سمية: خدى بالك على حفيدى اللى فى بطنك هو أهم منك

عزة بضحك: انا هروح احضرلكوا الغدا

خرجت عزة

هنا: والله انك غبية 

حور: ليه يختى

هنا: شوفتى هى بتدلع عليه ازاى وانتى مقضيها نكد وعياط خليكى كدا لحد اما تخطفه منك